Κύριε, δώσε στην εποχή μας αυτό πού της λείπει, την ισορροπία.

Ξέχασα, Κύριε, πώς ή πραγματική άπόλαυσις έχει περισσότερο σχέση με την αρετή παρά με την αμαρτία. Το διαπιστώνω όταν πέφτω. Βοήθησε με να μη ξεχνώ αυτή την αλήθεια.

Κύριε, βοήθησε με να θυσιάζω, ότι μου ζητάς και να μη θυσιάζω ότι δεν μου ζητάς.

Κύριε, ζω μέσα στην έρημο της νεκρώσεως. Έτσι καταντήσαμε την σύγχρονη ζωή μας. Οδήγησε με σε κάποια δάση πού υπάρχεις Σύ, το «ύδωρ το ζων».

Κύριε, υποπτεύομαι ότι με υποπτεύονται. Έτσι ή ήμερα μου διαγράφεται μέσα στα πλαίσια της ανησυχίας και της αποστροφής των άλλων. Λύτρωσε με απ' αυτό το φαύλο κύκλο.

Ζητώ ταπεινό φρόνημα, Κύριε. Με ταλαιπώρησε ο εγωισμός μου! Βοήθησε με να ανέχομαι τον εαυτό μου, τέτοιος πού είναι, και να φροντίζω να Σου τον παραδίδω καθημερινώς όπως είναι, χωρίς να τον κάνη ψεύτικο και τεχνητό ή υπεροψία μου.