Δύο αδέλφια πού ήταν λαϊκοί ζούσαν στην Κωνσταντινούπολη με πολλή ευλάβεια
και πολλή νηστεία. Ό ένας λοιπόν αφού απαρνήθηκε τα εγκόσμια, έγινε μοναχός και
ήλθε στη Ραϊθού. Ύστερα από καιρό ήλθε στη Ραϊθού ό λαϊκός για να επισκεφθεί
τον μοναχό αδελφό του. Καθώς λοιπόν έμενε ό λαϊκός κοντά στον μοναχό αδελφό του
τον βλέπει να τρώει στις τρεις το μεσημέρι και επειδή σκανδαλίστηκε του λέγει-
«Αδελφέ μου όταν ήσουν λαϊκός και ζούσες στον κόσμο δεν έπαιρνες τροφή πριν
δύσει ό ήλιος». Τότε του άπαντα ό μοναχός «Πραγματικά αδελφέ μου, όταν ζούσα στον
κόσμο τρεφόμουν απ' όσα άκουγα, γιατί ή κενοδοξία των ανθρώπων και ό έπαινος
πάρα πολύ έτρεφαν και ανακούφιζαν τον κόπο της ασκήσεως».
ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΣΙΝΑ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ Ι .Μ. ΤΟΥ ΘΕΟΒΑΔΙΣΤΟΥ ΌΡΟΥΣ
ΣΙΝΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου