α. Ό Γέροντας έλεγε ότι ή άκριτη χορήγηση ορμονών μπορεί να κάνει κακό στον οργανισμό, διότι διαταράσσει τήν ισορροπία των λειτουργιών του. Ιδιαίτερα στις έγκυες γυναίκες συνιστούσε μεγάλη προσοχή, διότι οι ορμόνες μπορούσαν να επηρεάσουν το έμβρυο. Σε μία περίπτωση το έμβρυο είχε πεθάνει μέσα στήν μήτρα και ό γιατρός χορηγούσε ορμόνες ένώ ό Γέροντας συνιστούσε στήν γυναίκα να αλλάξει γιατρό, με τήν ευχή βέβαια ό νέος γιατρός να διαπιστώσει τον θάνατο τού εμβρύου, πού ό προηγούμενος γιατρός δεν είχε υποψιαστεί.
β. Ό Γέροντας ήτο πολύ επιφυλακτικός γιά τις υιοθεσίες πού γίνονται με απόκρυψη από το παιδί της φυσικής οικογένειας του, διότι πολλά δράματα έχουν δημιουργηθεί εξαιτίας τού ότι τα υιοθετημένα παιδιά ανακάλυψαν μετά από πολλά χρόνια ότι οι θετοί γονείς δεν ήταν φυσικοί γονείς τους. Αυτό το θέμα χρήζει περαιτέρω αναπτύξεως.
Ή ιστορία και ή κοινωνική πείρα είναι γεμάτα από συγκρούσεις θετών γονέων και θετών τέκνων. Δεν πρέπει βέβαια να νομισθεί ότι ό Γέροντας απέκλειε τήν ανατροφή ενός παιδιού από ανάδοχη οικογένεια, αλλά συνιστούσε ιδιαίτερη προσοχή όταν επρόκειτο να γίνει υιοθεσία με απόκρυψη από το υιοθετημένο παιδί της πραγματικής καταστάσεως.
γ. Μία μέρα περνώντας έξω από ένα κέντρο τεχνητής γονιμοποιήσεως βοοειδών, είπε ότι ακόμη και τα ζώα πού γεννούνται με αυτό τον τρόπο είναι προβληματικά. Είπε ακόμη ότι ή σύλληψη ενός παιδιού είναι πράξη αγάπης και πρέπει να γίνεται σε συνθήκες αποδοχής, ειρήνης και αγάπης. Το έμβρυο μπορεί να πληγωθεί από τήν πρώτη ώρα της συλλήψεώς του, όταν οι γονείς του κατά τήν σύλληψή του δεν αγαπώνται ή δεν το επιθυμούν. Εκείνες τις ή μέρες έλαβε και ένα γράμμα από ένα πατέρα πού είχε αποκτήσει παιδί με τεχνητή γονιμοποίηση και πού ζητούσε βοήθεια από τον Γέροντα, διότι το παιδί είχε φτάσει στήν ώριμη εφηβική ηλικία και είχε μετατρέψει το διαμέρισμά τους σε χώρο σπασμένων και ήμικατεστραμμένων επίπλων και οικιακών συσκευών. Πήγα στο σπίτι των γονιών του παιδιού αυτού και διαπίστωσα με τα ίδια μου τα μάτια την καταστροφή. Τότε ό Γέροντας μου είπε να φυλάξω το γράμμα τού πατέρα, γιά να το δείχνουμε στους ενδιαφερομένους ως απόδειξη της ενδεχόμενης κακής εξελίξεως τού ανθρώπου πού προήλθε από τεχνητή γονιμοποίηση.
δ.Ένα αρθρίδιο γιά τήν πιθανή δυσμενή επίδραση της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και της τεχνητής γονιμοποιήσεως έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό «Σύνδεσμος» της Χριστιανικής Στέγης Καλαμάτας. Τα κυριότερα σημεία αυτού είναι τα εξής:
«Πώς θα μεγαλώσει ψυχολογικά το παιδί πού γεννήθηκε με τεχνητή γονιμοποίηση και πόσο φυσιολογικό θα είναι, αποτελούν ερωτήματα στα όποια ό νόμος δεν δίνει απάντηση και ό γιατρός πού εφαρμόζει αύτή τήν μέθοδο σιωπά, ακόμη και αν ξέρει, γιά λόγους ευνόητους.
Ό άνθρωπος όμως πού σκέπτεται να άκολουθήσει αύτή τήν μέθοδο, πρέπει να προβληματιστεί πολύ, διότι οι κίνδυνοι να αποκτήσει ένα προβληματικό παιδί είναι πολύ μεγάλοι.
Αυτό διότι:
1. Το σπέρμα και το ωάριο πού κρυοσυντηρούνται στους 170 βαθμούς υπό το μηδέν μέχρι να χρησιμοποιηθούν, μπορεί να υποστούν ανεξακρίβωτες μεταλλαγές, λόγω αυτών των περιβαλλοντικών συνθηκών σε κάποια από τα δισεκατομμύρια κώδικά στοιχεία τού ΌΝΑ τους.
2. Το παιδί πού αποσπάται από τήν μητέρα πού το κυοφόρησε, έχει εξοικειωθεί κατά τήν κυοφορία με τήν φωνή και το σώμα της. Μεταφερόμενο σε νέα αγκαλιά, αισθάνεται ένα πλήγμα ανασφάλειας στα ξένα γι’ αυτό χέρια πού το παραλαμβάνουν. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ψυχολογικά προβλήματα στήν εφηβεία και μετέπειτα, πού να μη μπορεί κανένας να εξακριβώσει πού οφείλονται.
3. Οι θετοί γονείς θα έχουν μέσα τους, έκτος από τήν Αγάπη γιά το παιδί και κάποιους προβληματισμούς γι’ αυτό, επειδή θα τούς είναι «ξένο» βιολογικά. Αύτή ή προσωπική τους κρυφή ανασφάλεια γιά τήν σχέση τους με το παιδί μπορεί να δημιουργήσει συμπεριφορές τραυματικές για τήν γονική σχέση και την ανάπτυξη τού παιδιού. Αυτές θα φανούν μετά τήν εφηβεία.
4. Θα υπάρχει ή ανησυχία μήπως το παιδί ανακαλύψει τήν αλήθεια και απομακρυνθεί από αυτούς πού θεωρούνται γονείς του, αλλά δεν είναι. Αυτός ό φόβος κατατυραννεί πολλούς θετούς γονείς και ασφαλώς δεν είναι ό καλύτερος σύμβουλος γιά ορθή ψυχολογική σχέση με το παιδί. Φυσικά, με υπόβαθρο τον φόβο, ή σχέση διαταράσσεται και το παιδί ως αίτιο τού φόβου υποσυνείδητα απορρίπτεται, ένώ εμφανώς υπεραγαπάτε. Το αποτέλεσμα είναι μη κανονική ανάπτυξη στον ψυχολογικό τομέα, όπως διέγνωσαν και οι αρχαίοι με τήν περίπτωση τού Οιδίποδα.
5. Επειδή ό νόμος προβλέπει ότι στήν υποβοηθούμενη αναπαραγωγή επιτρέπεται να υπάρξει ανάμειξη πέντε προσώπων, ή όποια όμως καταγράφεται στήν ληξιαρχική πράξη και στον ιατρικό του φάκελο, το παιδί αργά ή γρήγορα θα μάθει τήν άλήθεια.Έτσι θα αισθάνεται ότι διαφέρει ριζικά από όλα τα άλλα παιδιά πού έχουν δυο γονείς και θα αντιδράσει καταλυτικά γιά το γεγονός ότι αυτό έχει πέντε. Αυτό είναι καίριο ψυχολογικό πλήγμα στήν κανονική ανάπτυξη του και μπορεί να κάνει το παιδί να ενεργήσει αυτοκαταστροφικά ή να το οδηγήσει στήν καταστροφή των υπαιτίων της γονικής περιπλοκής του.» .
ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΟ ΕΝΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΥ.
