ΑΝ ΝΙΩΘΕΙΣ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΙΑ ΘΛΙΨΗ........Π. ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΝΑΝΟΣ.

ΚΟΧΥΛΙ ΤΗΣ ΨΗΜΜΕΝΗΣ ΑΜΜΟΥ

Αν νιώθεις μερικές φορές μια θλίψη

να ξέρεις ότι είναι κάτι

που συμβαίνει

σε παααααάρα πολλούς.

Η λύση:

ψάξε να βρεις

τη δική σου μέθοδο ανόρθωσης.

Μελέτη, προσευχή,

τραγούδι, σιωπή,

βόλτα στο πάρκο δίπλα σου,

κλεισούρα στη σπηλιά σου.

Ταινία με φίλους ή μοναχικά,

θέατρο,

φαγητό,

γλυκά.

Και υπομονή ατέλειωτη.

Και όλα θα περάσουν τα δυσάρεστα.

Και θα 'χεις γίνει σα κοχύλι

χτυπημένο απ' του ωκεανού τα κύματα .

Πανέμορφο

με ήχους ωκεάνιας γαλήνης μέσα του.

Κι αν είσαι του Χριστού

θα γίνεις κι άγιος.

https://www.facebook.com/andreas.konanos

ΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΔΥΟ ΨΥΧΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΓΚΗ

 ΚΑΛΛΙΤΣΑ  ΚΑΙ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΝΑ ΔΑΚΡΥΣΩ ΠΑΤΕΡ; Π. ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΝΑΝΟΣ.

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΚΛΕΦΤΗΣ

Η πρώτη παιδική αμαρτία 

που άκουσα το 2000 ως εξομολόγος, 

από παιδί δημοτικού ήταν:

- Είμαι κλέφτης και κλεπταποδόχος και πονηρός.

-Τι κλέβεις, δηλαδή;

-Απ' τα ρέστα του κουρέα, του φούρνου κι από διόδια.

Ο τρόπος του 

έκλεψε και το δικό μου 

δέος.

Για την παιδική 

αφοπλιστική ειλικρίνεια.

Για την ανθρώπινη 

πρώιμη κακία.

Για τη θεϊκή ατέλειωτη 

ευσπλαχνία.

Για τη δική μου αμηχανία 

κι ανεπάρκεια να κάνω κάτι 

πέρα απ' το να κρατώ 

ένα πετραχήλι 

το ¨αίρον την αμαρτίαν 

τού κόσμου¨.

Στο τέλος ο μικρός 

με ρώτησε:

¨Πειράζει να δακρύσω, πάτερ; 

Μου' ρχεται να κλάψω λίγο.

Π. ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΝΑΝΟΣ. ΑΚΟΥΣ ΜΑΜΑ;

ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΣΚΕΤΗ.

Η μάνα του, 
μια ζωή καταπιεστική.
Με επίγνωση μηδενική .

Καμάρωνε μάλιστα ότι 
ήταν δεμένη οικογένεια, 
με αρχές.

Ο γιος της πρόσφατα 
είπε στους φίλους του
την πάσα αλήθεια
πίνοντας σε μια μπυραρία.

¨Την πιο ωραία Πρωτοχρονιά,
την έκανα πέρυσι στο στρατό!
Μακριά απ' το σπίτι!
Ήταν τέλεια!¨

Ακούς μαμά;

https://www.facebook.com/andreas.konanos?fref=st

ΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΔΥΟ ΨΥΧΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΓΚΗ

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΙ  ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ

ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΓΚΗ.

ΕΥΓΕΝΙΑ

ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

ΠΑΤΗΡ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ

ΠΑΤΗΡ ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΝΑΝΟΣ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ..........

ΥΠΑΡΧΟΥΝ

Πήγα σ' ένα σπίτι.

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο στολισμένο, με τα λαμπάκια να αναβοσβήνουν.

Δυο νέα ζευγάρια με τα παιδάκια τους.

Παρήγγειλαν διάφορα. Κόψαμε και βασιλόπιτα.

Το ¨φλουρί¨ έπεσε σ' ένα απ' τα μωρά που κοιμώταν στην κούνια του.

Γελάσαμε μέχρι δακρύων, συζητήσαμε,

νιώσαμε την εγγύτητα της αγάπης,

μοιραστήκαμε τον πόνο του ο καθένας.

Κουβέντες συνηθισμένες, με απλότητα και ειλικρίνεια,

χωρίς φτιαχτό ύφος ή λόγια βιτρίνας.

Τους κοίταζα κι ένιωθα τη χαρά που μπορεί να κρύβει ένα όμορφο σπιτικό.

Θαύμαζα την αγάπη και το σεβασμό που έβγαζε ο ένας για τον άλλο.

Έβλεπα την τιμή της κάθε γυναίκας προς τον άντρα της,

και την φροντίδα των συζύγων προς τις καλές συζύγους τους.

Αμοιβαία όλα.

Συναγωνισμός αγάπης.

Δεν μιλήσαμε καθόλου για το Θεό.

Όπως δεν μιλήσαμε και για την αναπνοή μας.

Μα αναπνέαμε συνέχεια.

Σχέσεις που ακόμα δεν έχουν φθαρεί.

Εδώ και χρόνια φρέσκες, ζωογόνες κι αληθινές.

Τα θυμήθηκα τώρα όλα αυτά,

διότι προχτές με ρώτησε ένας νέος:

¨πάτερ, έχετε δει όμορφα κι αγαπημένα ζευγάρια σήμερα; υπάρχουν;¨

Ναι. Υπάρχουν.

Είναι τα φυσιολογικά. Όχι τα δήθεν. Μα τα απλά.

Η θεϊκότητά τους έγκεται στην αυθεντικότητά τους.

Τα 'χουμε ξαναπεί αυτά.

https://www.facebook.com/andreas.konanos

ΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ.

ΑΝΤΩΝΙΟΣ

ΠΑΥΛΟΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ

ΔΙΠΛΩΜΑΤΗ ΝΕΑΡΧΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ.Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΣΗΜΕΡΑ 2013